Het leven van een trotse tienermoeder

De zwangerschap kwam als een complete verrassing. Ik was zestien jaar oud en had een voortdurende pijn achter mijn borst. De artsen wisten er geen raad mee en concludeerden uiteindelijk dat ik het syndroom van Tietze had, waarbij het kraakbeen in de borstkas ontstoken is. Ik bleef echter ook misselijk en op een gegeven moment realiseerde ik me dat het al twee maanden geleden was dat ik ongesteld was geweest. Ik raakte niet in paniek, want mijn vriend Luke en ik hadden het altijd veilig gedaan. Toch bleek ik zwanger te zijn. 

We hadden geen geld, geen huis en volgden allebei een opleiding. Geen ideale situatie voor een baby. Luke wilde liever dat we het kindje lieten weghalen, maar zelf zocht ik vooral naar mogelijkheden om het te kunnen houden. Mijn moeder stond hoe dan ook achter mijn beslissing. Maar Luke en zijn ouders gaven hun voorkeur aan een abortus. Ik besloot een afspraak te maken bij een abortuskliniek. Tijdens de vijf dagen bedenktijd overleed plotseling Lukes oma. Op een of andere manier ontstond er door dat verlies meer ruimte binnen hun gezin om positief te kijken naar mijn zwangerschap. En ook Luke was om. Wij zouden samen een kindje krijgen!

Toen ik achtendertig weken zwanger was, bleek te baby niet meer goed aan te komen en werd besloten om mij in te leiden. Ik vond de bevalling erg heftig, maar kon niet wachten om mijn kindje eindelijk te mogen zien. De hele familie was erbij in de verloskamer. Iedereen pufte mee en na elke perswee werd er volop gejuicht. Toen Liv eenmaal was geboren, was mijn geluk compleet.

Liv is nog steeds het stralende middelpunt. Ik wil niets van mijn dochtertje missen en heb daarom besloten om voorlopig geen opleiding te volgen. Samen met mijn moeder heb ik het boek Moedige moeders & Dappere dochters geschreven over mijn bijzondere leven. Mijn moeder heeft altijd het volste vertrouwen in me gehad. Ze geeft me de ruimte die ik nodig heb en natuurlijk helpt ze me als ik dat vraag. Ik heb altijd al schrijfster willen worden. Wie weet wat de toekomst nog meer brengt! Een tweede kindje sluiten wij zeker niet uit, maar eerst genieten we van dit moment. Ons leven heeft een onverwachte wending genomen, maar daar hebben we met z’n allen iets heel positiefs van weten te maken.

Foto: iStock