Tijdens mijn zwangerschap beëindigde ik mijn relatie

Ik had een relatie gekregen met een heel goede vriend van me. Al snel spraken we ook over kinderen. Het leek ons allebei wel iets om een gezinnetje te stichten. Door omstandigheden - waaronder de ziekte van Crohn - raakte ik echter ongepland zwanger. Hoewel het dus niet gepland was, waren we allebei ontzettend blij. Dit kindje was welkom. In de zevende maand van mijn zwangerschap boekten mijn vriend en ik een vakantie naar Egypte. Op dat moment had ik al twijfels over onze relatie. We waren meer vrienden dan geliefden. Was dat eigenlijk wel wat ik zocht in een relatie? Die vakantie bleek de ultieme test. Ik zag in dat het nooit tussen ons zou werken op de manier die ik voor ogen had. Ik gooide mijn twijfels op tafel en kwetste mijn vriend daar verschrikkelijk mee. Dat begreep ik wel, maar ik zag geen andere mogelijkheid. Weer terug in Nederland gingen we uit elkaar. Ons contact werd volledig verbroken en ik richtte me op de bevalling die komen zou.

In de verloskamer heb ik me geen seconde alleen gevoeld. Mijn moeder, mijn zus en een vriendin waren erbij en daar heb ik zo veel baat bij gehad. Vooral mijn moeder was geweldig - ze wist precies wat ik nodig had. Ik was zo ontzettend trots toen dat kleine mannetje op mijn borst werd gelegd! In mijn euforie nodigde ik mijn ex uit om zijn zoon te ontmoeten. Helaas zijn we het nooit eens geworden over hoe we de opvoeding samen zouden kunnen doen. Ik wil niet de hele week keihard werken, om vervolgens mijn zoon in het weekend aan zijn vader over te dragen. Ik heb hem negen maanden alleen gedragen en hem alleen op de wereld gezet, dus ik zal hem alleen opvoeden. Zodra Dai naar zijn vader vraagt, breng ik ze met elkaar in contact. Ik hoop daar ook op, want een kind heeft een vaderfiguur nodig.

Ik ben supergelukkig met Dai en trots op het feit dat ik het alleen doe. Deze zelfstandigheid past bij mij. Ik heb altijd geknokt voor mijn onafhankelijkheid. Dai gaat vijf dagen per week naar een gastouder. Zonder haar hulp had ik het nooit gered. Ik vind het alleenstaand ouderschap niet zwaar. Ik denk dat ik het veel zwaarder had gevonden als ik in een relatie had gezeten die niet werkte.