Gezondheid & Psyche
Ik ben meer dan fibromyalgie!
1 minuten leestijd
Posted on March 08, 2018
Bij mij thuis is het brandschoon en muisstil. Dat komt omdat ik heel gevoelig ben voor prikkels. In huis moet het netjes zijn en ik kan geluiden moeilijk verdragen. Alleen dan heb ik rust in mijn hoofd.
Sinds mijn dertiende lijd ik aan fibromyalgie. Dat is een vorm van reuma die hevige pijn en vermoeidheid met zich meebrengt. Ook heb ik de ziekte van Hashimoto, een chronische ontsteking van mijn schildklier. Het duurde jaren voordat de artsen wisten wat ik mankeerde. Ik probeerde gewoon naar school te gaan en de normale dingen te doen die een tiener doet, maar dat hield ik niet vol. Rond mijn vijftiende kreeg ik last van aanvallen. Als je te veel pijn hebt en te moe bent, zegt je lichaam: en nu is het mooi geweest. Vervolgens schakelt het zichzelf uit.
Pas op mijn achttiende kwamen de artsen erachter dat ik, naast de ziekte van Hashimoto, ook fibromyalgie heb. Ik ben blij dat ik weet wat ik heb en dat ook andere mensen weten dat ik me niet aanstel. Op sommige dagen heb ik genoeg energie om boodschappen te doen, maar er zijn ook dagen bij dat het niet eens lukt om me aan te kleden.
Toch probeer ik zo veel mogelijk uit het leven te halen! Ik schrijf voor het tijdschrift van de vereniging voor fibromyalgiepatiënten, ik werk één dag per week als administratief medewerker om werkervaring op te doen en ik schrijf blogs over positief denken, het beste uit jezelf halen en genieten van het leven.
Via Lisanne Leeft krijg ik bijna dagelijks mailtjes van meiden die in een vergelijkbare situatie zitten. Hierdoor voel ik me toch verbonden met de buitenwereld. En omdat andere mensen blijkbaar iets aan mijn artikelen hebben, voelt het ook heel nuttig. Ik kijk niet toe vanaf de zijlijn, ik draai gewoon mee.
Ik had nooit gedacht dat ik zelfstandig zou kunnen wonen, maar ik woon nu zelfs samen met Tom, mijn jeugdliefde. Hij accepteert me en kijkt vooral naar wat ik wél kan. En ik probeer hem zo veel mogelijk de ruimte te geven. Hij moet niet samen met mij ziek zijn. Ik durf oprecht te zeggen dat ik gelukkig ben. Mijn dromen worden weliswaar iets kleiner, maar ik kan genieten van de kleine dingen in het leven.