Ik had extreme zwangerschapsmisselijkheid

Mijn man Pascal en ik waren dolgelukkig toen we hoorden dat ik in verwachting was. Al snel merkte ik veranderingen. Ik begon bijvoorbeeld te braken. Niet twee of drie keer, maar vijftig keer per dag. De eerste dag denk je nog: dit gaat wel weer over. Maar binnen vijf dagen was ik uitgedroogd en volledig uitgeput. De huisarts stuurde me naar het ziekenhuis. Daar werd ik aan een infuus gelegd. “Met rust is dit zo weer over”, zeiden ze en ik had er alle vertrouwen in. Na drie dagen aan het infuus te hebben gelegen, mocht ik naar huis. Ik was nog wel misselijk, maar voelde me iets beter. Thuis begon het opnieuw. Tot aan de zesentwintigste week van mijn zwangerschap ben ik zeven keer opgenomen. Twintig kilo viel ik af.

In het ziekenhuis kreeg ik echter weinig steun. Ik kreeg allerlei oorzaken te horen: dat ik het kindje niet wilde, dat mijn relatie niet goed was en zelfs dat ik anorexia had! Ik begon aan mezelf te twijfelen, terwijl ik heel goed wist dat ik geen aansteller was. Een goede vriend greep in. Hij raadde ons aan om naar een ander ziekenhuis te gaan. Het eerste wat de gynaecoloog daar zei, was: “Dit kan weleens tot het einde van de zwangerschap blijven duren.” Ik was niet de enige die last had van extreme misselijkheid tijdens de zwangerschap en het had zelfs een naam: hyperemesis gravidarum (HG). De misselijkheid en het braken werden er niet minder door, maar het was zo’n opluchting om te weten wat er met me aan de hand was.

Na negen lange, zware maanden werd Gijs geboren. Geweldig, ik was heel gelukkig. De misselijkheid was ook in één klap over. Pas vanaf dat moment kon ik gaan verwerken wat me was overkomen. Ik besloot mijn verhaal op te schrijven. Ondanks deze positieve wending, was ons gezin voor mijn gevoel nog niet compleet en dat maakte me heel verdrietig. Uiteindelijk besloot ik er nog één keer voor te gaan. Toen ik weer zwanger was, lag ik na vijf weken alweer in het ziekenhuis. Het waren weer negen lange maanden. Samen met drie andere vrouwen richtte ik de stichting Zwangerschapsmisselijkheid en Hyperemesis Gravidarum (ZEHG) op. Daarnaast coach, ondersteun en begeleid ik vrouwen tijdens de zwangerschap, na de bevalling en in het moederschap. Ik ben sterker dan ooit en daar ben ik heel trots op!

Foto: Sanne Linssen