Gezondheid & Psyche
Ik werd binnen twee maanden kaal!
2 minuten leestijd
Posted on April 16, 2018
Zomaar uit het niets begon ik plotseling plukken haar te verliezen. Eerst alleen bij mijn slapen, maar het breidde zich razendsnel uit. Ik bleek alopecia areata te hebben, een ziekte van de haarwortels. Meestal is het haarverlies tijdelijk, maar bij mij was het helaas definitief. De dermatoloog zei achteloos: “Ga maar een pruik uitzoeken.” Dit kan niet waar zijn, dacht ik. Waarom overkwam míj dit? Zo heb je al je eigen haren, zo moet je een haarwerk uitzoeken. Het was onwerkelijk.
Gelukkig waren de mensen om me heen erg lief voor me. Overdag hield ik me sterk, vooral voor de kinderen. ’s Avonds, onder de douche, vloeiden de tranen. Wat een nachtmerrie. Ook mijn wimpers en wenkbrauwen verdwenen en mijn gezicht werd uitdrukkingsloos. Dankzij plakwimpers werd mijn spiegelbeeld weer wat vertrouwder. Ik nam drie weken verlof op en praatte in die periode ook een paar keer met een psycholoog om dingen een plekje te geven. Daarna ging ik weer aan het werk, want ik wilde mijn leven weer oppakken.
Mijn eerste haarwerk was synthetisch en moest al na drie maanden vervangen worden. Ik besloot op zoek te gaan naar het perfecte haarwerk. Stad en land zocht ik af. Ik wilde graag een haarwerk dat mijn eigen haar zo veel mogelijk zou benaderen. Gaandeweg kreeg ik weer wat meer zelfvertrouwen. Inmiddels vertel ik mensen wel dat ik een haarwerk draag, maar ik zet het nog steeds niet af! Ook voor mijn wenkbrauwen wilde ik een goede oplossing. Uiteindelijk besloot ik wenkbrauwen te laten tatoeëren. Ik laat ze elk jaar bijwerken in een instituut dat is gespecialiseerd in medische permanente make-up. Al met al duurde het twee jaar voordat ik alles rondom mijn uiterlijk op de rit had.
Op professioneel gebied besloot ik het roer om te gooien. Ik heb me als zzp’er aangesloten bij een organisatie die aan huis komt bij vrouwen - hoofdzakelijk vrouwen met kanker - die een haarwerk nodig hebben. Ik ontmoet deze vrouwen op een heel kwetsbaar moment. Vaak zie ik dat vrouwen hun zelfvertrouwen terugkrijgen tijdens het uitzoeken van een mooi haarwerk.
Ik doe ook veel vrijwilligerswerk voor en met mensen die kanker hebben. Ik geef bijvoorbeeld workshops over haarwerken aan oncologieverpleegkundigen. Verder maak ik me sterk voor de stichting Look Good Feel Better, die workshops in ziekenhuizen verzorgt. Patiënten leren onder meer hoe ze er tijdens een periode van chemotherapie toch goed uit kunnen zien. Ik vind het enorm dankbaar werk!