Gezondheid & Psyche

Mijn man veranderde door een dramatisch ongeluk

2 minuten leestijd

Els

Terwijl we aan het bed van Sjoerd stonden, zei de intensive-care arts: ‘Bereid je maar voor op een heel ander leven.’ Sjoerd lag in diepe coma nadat hij tijdens het optuigen van zijn kitesurf-uitrusting door een windvlaag de lucht in was getrokken en in zijn val met zijn hoofd tegen een houten strandpaal was gesmakt. De dreun was zo hard geweest dat strandgangers het vele meters verderop hadden horen kraken. Ik was na die onheilstijding door de politie met loeiende sirenes naar hem in het ziekenhuis gebracht, omdat de kans bestond dat hij het niet zou overleven.

In de jaren vlak voor het ongeluk ging het minder goed tussen ons. Ik had veel last van lichamelijke en mentale klachten en bleek de ziekte van Lyme te hebben. Ik kreeg medicatie, maar mijn herstel duurde lang. We dreigden zelfs uit elkaar te gaan. Totdat Sjoerd twee maanden voor het ongeluk drie tickets naar Bonaire boekte. ‘Frederique en ik gaan op vakantie en als je zin hebt, mag je mee,’ sprak hij klip en klaar. Dat deed ik en we beleefden de vakantie van ons leven. Tot die fatale dag van het ongeluk. De eerste acht dagen lag Sjoerd erg kritiek. Ik bezocht hem elke dag trouw, samen met zijn vader en moeder. Ik was zo bang dat Sjoerd zou overlijden en dat onze dochter haar vader zou verliezen. Na acht dagen was hij de eerste kritieke fase voorbij en zou hij wakker gemaakt worden. Maar wat ze ook probeerden, Sjoerd gaf geen teken van leven. Hij keek wel gewoon uit zijn ogen. Ooit zou hij ontwaken, hield ik vol.

En toen werd Sjoerd, zes weken na het ongeluk, inderdaad eindelijk wakker. Ik was zó opgelucht. Ik besefte echter ook dat we nog een lange weg te gaan hadden. Sjoerd moest namelijk alles opnieuw leren. Uiteindelijk mocht hij vier maanden na het ongeluk weer naar huis. Maar mijn man en maatje was ik kwijt. In plaats daarvan had ik er een kind bijgekregen. We zijn nu precies een jaar verder en ik ben zó blij met waar hij nu staat. Langzaamaan zie ik mijn man van toen weer terugkomen. Ik wil het niet zo voelen, maar ik ervaar sterk een leven van vóór en ná het ongeluk. Tegelijkertijd tel ik onze zegeningen. Sjoerd is nog bij ons. Daar ben ik intens dankbaar voor.

Wil je weten hoe Sjoerd deze heftige periode heeft beleefd? Een interview met hem lees je hier

Mijn mantra

Tel je zegeningen!

Wat ik aan jou wil doorgeven:

  • In moeilijke situaties houdt hoop je op de been.
  • Geniet zoveel mogelijk van de dingen die je wél kunt doen. 
  • Wees dankbaar!

Wil jij ook jouw verhaal vertellen?

Heb jij ook iets meegemaakt en zou je daarover willen vertellen? Neem dan contact met ons op via onderstaand e-mailadres. Schrijf in je bericht kort wat je hebt meegemaakt en wat je mee wilt geven aan anderen. Wij nemen daarna zo snel mogelijk contact met je op.

contact@echtverhaal.online

Meer verhalen over dit thema?

#VeiligVerkeer

Iedereen kent ze wel: kruizen, stenen en andere herdenkingsplaatsen aan de kant van de weg. Deze bermmonumenten geven aan dat er op die plaats iemand is gestorven. Bermmonumenten zijn voor nabestaanden vaak een belangrijke plek om naar terug te gaan.

Op de plaats waar iemand is gestorven is het vaak gemakkelijker om over de dood van de geliefde te praten. Het is er dichterbij en iedereen weet dat ook anderen er om dezelfde reden zijn, namelijk om te rouwen en om de ander te herdenken.

Lees verder