Liften is… de controle loslaten

In de zomer van 2013 gingen mijn man en ik voor de lol weer een keertje liften, net als vroeger. We werden meegenomen door een Marokkaanse jongen en op de een of andere manier deed dat wat met mij. Hij was iemand buiten mijn dagelijkse bubbel - ik ben parttime wetenschappelijk onderzoeker aan het Radboudumc - en door dit ritje en het praatje met hem zag ik de dingen eens door zíjn ogen. Dat vond ik heel waardevol. Ik vroeg me af waarom niemand eigenlijk meer ging liften. Het geeft zoveel moois, buiten het van A naar B komen. Ik besloot op dat moment zelf weer vaker te gaan liften; iedere woensdag naar mijn werk.

En dat heeft mijn leven op tal van manieren verrijkt. Het gaf me op een heel simpele manier weer spontaniteit in mijn drukke bestaan - behalve mijn verantwoordelijke functie heb ik ook nog twee kleine kinderen van zes en negen. Het liften gaf me een gevoel van vrijheid om niet op een bepaalde tijd weg te moeten, ik kon gewoon aanlopen nadat ik klaar was met tandenpoetsen. Maar liften betekende ook de controle loslaten over wat er ging gebeuren. Werd ik wel meegenomen en door wie? In plaats van alles zelf in de hand willen houden, moest ik vertrouwen hebben in wat er op mijn pad ging komen én vertrouwen hebben in een ander, een vreemde.

In dat opzicht was liften eigenlijk een spirituele oefening die heeft doorgewerkt in mijn dagelijks leven. Ik merk dat, als iets anders loopt dan ik van tevoren had gedacht, ik nu veel sneller verwachtingen kan loslaten en plannen kan bijsturen. Dat is een heel fijne manier om in het leven te staan; gewoon wat vaker achteroverleunen.

Daarnaast heb ik genoten van de ontmoetingen met zoveel verschillende mensen, ieder met hun eigen verhaal. Een man op weg naar de geboorte van zijn zoontje, een weduwe die nog met haar overleden man praat, twee broers uit Jemen die me uitnodigden voor de bruiloftsmaaltijd van hun zus… Ontmoetingen die me blij maakten, gezelligheid gaven en soms ontroerden. Ik ben erover gaan bloggen en nadat ik honderd blogs had geschreven, heb ik mijn ontmoetingen gebundeld in een boek.