Werk & Vrije tijd

Ik gooi het roer om!

2 minuten leestijd

Hella

Als kind droomde ik er al van om later iets in het theater te doen. Toch koos ik voor een studie Nederlands. Daar stopte ik mee toen ik op mijn eenentwintigste moeder werd. Ik ging in de horeca werken, en later als intercedent, simpelweg omdat er brood op de plank moest komen. Er volgde een tweede kind en na een paar jaar scheidde ik van mijn eerste man. Ik werkte en ik zorgde voor de kinderen. Ruimte om daarnaast iets voor mezelf te doen, was er niet. Maar mijn theaterdroom bleef op de achtergrond aanwezig.

Vijf jaar geleden ben ik een periode heel ziek geweest. Ik bleek een zeldzame nierziekte te hebben en had elk moment dood kunnen neervallen. Gelukkig is het na een operatie helemaal goed gekomen, maar dat was wel een wake-upcall. Ik was inmiddels hertrouwd en raakte zwanger. In die periode ontstond het idee om musicalles te gaan geven en ik begon een eigen bedrijf.

Het lesgeven vond ik heel leuk, maar ik wilde zelf óók op dat podium staan! Twee jaar geleden besloot ik een korte cursus kleinkunst te volgen. Ik was meteen verkocht en ging naar de open dag van de opleiding. Toen wist ik het zeker: dit is het, hier moet ik zijn. Na een halfjaar vol audities werd ik aangenomen.

Inmiddels ben ik begonnen aan een vierjarige kleinkunstopleiding. Dat is een heftige opleiding. We zijn heel veel met onszelf en onze emoties bezig, dat is confronterend. Soms vraag ik me wanhopig af waar ik mee bezig ben. Ik ben zevenendertig jaar en heb een huishouden en drie kinderen - wat bezielt mij om in een balletpakje rond te lopen? Maar ook na een zware les denk ik altijd: ik wil hier niet meer weg.

Ik ga twee lange dagen in de week naar school. Thuis ben ik vaak bezig met teksten leren, liedjes schrijven en het maken van opdrachten. Daarnaast heb ik ook nog mijn eigen bedrijf. Ik geef een aantal uur per week les en ik geef musicalworkshops op scholen. De combinatie werk, school en gezin is best pittig, maar het is goed te doen. Na al die jaren waarin mijn kinderen op de eerste plaats stonden, heb ik nu voor mezelf gekozen. Mijn man en mijn kinderen gunnen me dat ook. Ik zie mezelf later wel met een onewomanshow met liedjes en grapjes langs de theaters gaan. Ik denk ook dat het me gaat lukken!

Mijn mantra

Nu is het tijd voor mij!

Wat ik aan jou wil doorgeven:

  • Durf je eigen dromen na te jagen!
  • Je bent nooit te oud om iets nieuws te leren of nieuwe kanten van jezelf te ontdekken.

Wil jij ook jouw verhaal vertellen?

Heb jij ook iets meegemaakt en zou je daarover willen vertellen? Neem dan contact met ons op via onderstaand e-mailadres. Schrijf in je bericht kort wat je hebt meegemaakt en wat je mee wilt geven aan anderen. Wij nemen daarna zo snel mogelijk contact met je op.

contact@echtverhaal.online

Meer verhalen over dit thema?

#VeiligVerkeer

Iedereen kent ze wel: kruizen, stenen en andere herdenkingsplaatsen aan de kant van de weg. Deze bermmonumenten geven aan dat er op die plaats iemand is gestorven. Bermmonumenten zijn voor nabestaanden vaak een belangrijke plek om naar terug te gaan.

Op de plaats waar iemand is gestorven is het vaak gemakkelijker om over de dood van de geliefde te praten. Het is er dichterbij en iedereen weet dat ook anderen er om dezelfde reden zijn, namelijk om te rouwen en om de ander te herdenken.

Lees verder