Na de bevalling liet mijn vriend me in de steek

Ik was stapelgek op de vader van Djaydenn en onze relatie was meteen vanaf het begin heel intens. Ik ging vaak met hem mee op stap. Dat was alleen moeilijk te combineren met school. Tot vijf uur ’s ochtends uitgaan en dan om zeven uur opstaan voor school, dat houdt niemand lang vol. Ik besloot mijn opleiding af te breken en kreeg een baantje op het kantoor van mijn vader. Ook mijn vriendinnen liet ik in de steek - ik leefde echt voor mijn vriend. Op een dag spraken we met elkaar over kinderen. Hij vertelde dat hij echt heel graag een gezin wilde. Ik werd heel gelukkig van die woorden. Dit was het bewijs dat hij echt van me hield. Binnen een week had hij me overgehaald om te stoppen met de pil. Hij was gewoon toe aan settelen, concludeerde ik.

Vier maanden nadat ik was gestopt met de pil, was ik zwanger. Mijn vriend reageerde minder enthousiast dan ik had verwacht. Maar ik drukte alle negatieve gevoelens weg, ik wilde het niet zien. Mijn zwangerschap was zwaar. Na acht weken werd ik ziek en dat ben ik de rest van de tijd gebleven. Bij mijn moeder en zus ontstond ondertussen het vermoeden dat mijn vriend een ander had en dat hij weer drugs gebruikte. Bij vlagen was hij ook echt wel blij. Bijvoorbeeld op het moment dat hij hoorde dat we een jongetje zouden krijgen. Maar over het algemeen was hij vooral wispelturig. Terwijl ik de eerste weeën opving, zat hij achter de computer een spelletje te spelen. Na ruim achtentwintig uur werd Djaydenn geboren. Toen ik zag hoe zijn vader naar hem keek, wist ik genoeg. Emotieloos, bijna geïrriteerd.

Ook thuis ging het slecht. Ik vertelde mijn vriend dat ik me gevangen voelde in onze relatie. Hij werd woest en vertrok. Vanaf dat moment kwam hij langs wanneer het hem uitkwam. Toen legde ik me volledig neer bij het feit dat ik het alleen zou gaan doen. Het was goed zo. Djaydenn is mijn wereld op voetjes, zeg ik weleens. We hebben samen heel veel meegemaakt. Financieel heb ik het niet breed, maar ik kan wel fulltime voor mijn zoon klaarstaan. Het is jammer dat zijn vader inmiddels niet meer naar hem omkijkt, maar dat kan ik niet veranderen. We zijn gesetteld en ik kan oprecht zeggen dat ik zielsgelukkig ben.