Gezondheid & Psyche

Ik ben hoogsensitief

1 minuten leestijd

Karin

Vanaf de buitenkant leek ik heel normaal: ik hobbelde mee in de maatschappij, had een kantoorbaan van 9 tot 5, was druk in de weekenden en als het even kon, zaten de doordeweekse avonden ook vol. Ik had het gevoel dat je pas meetelde als je druk was, dus daar zorgde ik voor. Maar vanbinnen voelde ik me helemaal niet zo goed als ik uitstraalde. Ik was nooit gelukkig. Misschien was geluk niet voor mij weggelegd, dacht ik zelfs. Op veel foto’s staar ik peinzend en piekerend voor me uit. Fysiek was ik wel aanwezig, maar mentaal niet. Ik ging vaak over mijn eigen grens heen. Ik deed altijd wat anderen van mij verwachten, luisterde niet naar mijn eigen gevoel, koos voor banen die niet bij mij pasten en kon niet mezelf zijn in vriendschappen. Daarnaast had ik een te volle agenda met maar weinig oplaadmomenten. Dit leidde vaak tot huilbuien, vermoeidheid, buikpijn en een depressie.

Over het algemeen vond ik het leven gewoon moeilijk en niet leuk. Het lukte me niet om de negatieve gedachten te stoppen en de cirkel te doorbreken. Er móest meer aan de hand zijn. Wat was het wat mij blokkeerde? Waardoor leek ik het leven moeilijker te ervaren dan een ander? Waarom was ik steeds zo emotioneel en gevoelig? Op mijn vijfentwintigste kwam ik erachter dat ik hoogsensitief ben, maar het heeft toen nog wel zeven jaar geduurd voor ik dat kon accepteren. Het kostte tijd om te realiseren dat ik in het dagelijks leven rekening moest houden met deze eigenschap. Als je elke dag met een enorme tank over je grenzen boldert, breekt je grens vanzelf. En dan moet je heel hard werken om die grens weer op te bouwen.

Door afscheid te nemen van banen en relaties die niet bij mij pasten en van de vastgeroeste denkpatronen in mijn hoofd is het gelukt om die grens weer op te bouwen. Inmiddels heb ik mijn hoogsensitiviteit volledig omarmd. Ik ben er zelfs van gaan houden. Het heeft me namelijk ook ongelofelijk veel nieuwe inzichten gegeven: begrip voor mezelf, maar ook voor anderen. De nieuwe mensen die ik nu ontmoet, zijn zo waardevol dat het alles waard was. Nu coach ik andere mensen met hoogsensitiviteit via mijn bedrijf Karin & Coaching. Het geluk dat ik nu voel, gun ik iedereen. Ik ben nu eindelijk mezelf. Dat werd tijd…

Mijn mantra

Whatever’s good for your soul. Do that!

Wat ik aan jou wil doorgeven:

  • Negeer je hoogsensitiviteit niet, maar accepteer het. Je wilt niet continu over je grenzen gaan, want daardoor raak je steeds verder van jezelf verwijderd. Accepteer het en je zult zien dat er mooie dingen gebeuren. Meer info vind je op: www.karinrutjes.nl.
  • Zoek uit wat jouw grenzen zijn en bewaak deze goed. Bij een hoogsensitief persoon is het belangrijk je grenzen te beschermen om overprikkeling, met alle gevolgen van dien, te voorkomen.
  • Het geeft niet als je geen hoogsensitief persoon bent en je niet goed begrijpt wat het inhoudt. Dat hoeft ook niet. Maar sta wel open voor deze eigenschap. En accepteer dat een ander hier mee moet leven. Met wederzijds begrip voor elkaar houd je een relatie beter in stand. 

Wil jij ook jouw verhaal vertellen?

Heb jij ook iets meegemaakt en zou je daarover willen vertellen? Neem dan contact met ons op via onderstaand e-mailadres. Schrijf in je bericht kort wat je hebt meegemaakt en wat je mee wilt geven aan anderen. Wij nemen daarna zo snel mogelijk contact met je op.

contact@echtverhaal.online

Meer verhalen over dit thema?

#VeiligVerkeer

Iedereen kent ze wel: kruizen, stenen en andere herdenkingsplaatsen aan de kant van de weg. Deze bermmonumenten geven aan dat er op die plaats iemand is gestorven. Bermmonumenten zijn voor nabestaanden vaak een belangrijke plek om naar terug te gaan.

Op de plaats waar iemand is gestorven is het vaak gemakkelijker om over de dood van de geliefde te praten. Het is er dichterbij en iedereen weet dat ook anderen er om dezelfde reden zijn, namelijk om te rouwen en om de ander te herdenken.

Lees verder