Ik kreeg een burn-out

Op een avond vroeg mijn vriend Rick wat er in vredesnaam met mij aan de hand was. Ik begon te janken als een klein kind en dat hield niet meer op. Op dat moment werd alles me ineens teveel. De volgende dag meldde ik me ziek met een griep. Ik werkte vier dagen per week als administratief medewerkster op een accountantskantoor. Naast mijn werk liep ik één dag per week stage bij een hondentrimsalon en elke vrije minuut besteedde ik aan het opbouwen van mijn eigen salon. Kortom, ik was voortdurend aan het racen. Ik wist niet meer hoe ik moest ontspannen. Er waren meer signalen dat het niet goed met me ging. Zo had ik al heel lang pijn in mijn nek en schouders. Achteraf besef ik dat het stress was. Een week nadat ik me ziekmeldde, ging ik alweer naar mijn werk. Daar merkte ik dat het helemaal niet goed ging. Mijn moeder en Rick drongen aan op een bezoek aan de huisarts. Hij verwees me door naar een psycholoog. Vanaf dat moment lag ik thuis uitgeblust op de bank. Ik was totaal de weg kwijt.

De arbo-arts wilde dat ik om de dag een paar uurtjes naar kantoor zou gaan om weer op te bouwen, maar dat ging me veel te snel. Ik stelde voor dat ik vier weken thuis zou blijven en in die periode geen contact met het werk of de arbodienst zou hebben. In de weken daarna ging ik vooruit, gewoon omdat iedereen me even met rust liet. Beetje bij beetje kreeg ik wat meer energie. Het ging wel met vallen en opstaan. Na een maand werkte ik weer een paar uur per dag op kantoor, maar ik wist dat ik dat werk eigenlijk niet meer wilde doen. Ik wilde volledig voor mijn hondentrimsalon gaan. Daar lag mijn hart. Ik ben uit de ziektewet gegaan en heb vervolgens ontslag genomen. Vrij snel daarna werkte ik vier dagen in de week, vijf à zes uur per dag, in mijn eigen hondentrimsalon en dat ging heel goed. Ik heb nog steeds momenten dat ik erg gestrest ben, maar ik weet nu dat ik dan een stapje terug moet doen om weer tot mezelf te komen. Andere jonge mensen met een burn-out zou ik willen adviseren: neem totale rust, dan kom je weer tot jezelf. Luister naar je eigen lijf, want alleen jij weet wat dat lijf nodig heeft.

Uit privacyoverwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd.

Foto: iStock