Ik was verslaafd aan cocaïne en alcohol

Tijdens mijn studententijd in Utrecht kwam ik in aanraking met mannen, feestjes en alcohol. Bij mijn studentenvereniging was overmatig alcoholgebruik de normaalste zaak van de wereld. Al snel dronk ik elke dag. Ondanks mijn drukke studentenleven haalde ik mijn diploma en kon ik aan de slag bij een multinational. Het was keihard werken, maar ik weigerde om mijn sociale leven op een lager pitje te zetten. Ik werkte zestig tot zeventig uur per week. In mijn studententijd was ik al begonnen met het experimenteren met drugs. Na een avond flink doorhalen, wilde ik nog weleens een lijntje coke nemen. Op een gegeven moment stond ik op instorten. Die middag luchtte ik mijn hart bij een collega, met wie ik ook privé weleens afsprak. Ze haalden een envelopje uit haar tas. “Wat wonderspul”, zei ze, terwijl ze me cocaïne toeschoof. Ik zat er zo doorheen dat ik niet twijfelde en wat van dat spul nam. Plotseling ging ik als een speer. Het is waar wat ze zeggen over cocaïne: ik had het gevoel dat ik de wereld aankon. Vanaf die dag leidde ik het leven van een verslaafde. Familie en vrienden sprak ik steeds minder. Ik sloot me af en stortte me op mijn carrière.

Al snel bestond mijn routine uit coke, nog meer coke, en vervolgens de boel verdoven met alcohol. Elke dag. Ik snoof mijn eerste lijntje cocaïne nog voordat ik een douche had genomen. Op een gegeven moment gaf ik tweeduizend euro per maand uit aan coke en drank. Langzaam maar zeker zag mijn omgeving dat ik mezelf kapot aan het maken was. Op een avond stonden mijn moeder en mijn zus voor de deur. “Wij gaan je helpen, we moeten praten”, zeiden ze. Ik brak toen mijn moeder begon te huilen. Ineens drong het tot me door. De dag daarna ging ik naar een verslavingskliniek. Het was genoeg geweest. Het afkicken was heftig. Ik ben mezelf keihard tegengekomen en kreeg last van heftige paniekaanvallen. Uiteindelijk ben ik vijf maanden lang elke dag naar therapie geweest. Ondertussen probeerde ik weer invulling te geven aan mijn leven. Ik ging vrijwilligerswerk doen in een tweedehandswinkel en daar ontdekte ik een liefde voor mode. Daar ontstond het idee voor een eigen kledingzaak. En dat is me gelukt: dit jaar vier ik alweer mijn tienjarig jubileum. Mijn verslaving ligt volledig achter me. Ik heb het gered en voel me nu sterker dan ooit.

Foto: iStock