Mijn overleden moeder gaf me een teken

Ik had een heel hechte band met mijn moeder. Een jaar of acht voor haar overlijden kreeg ze gezondheidsklachten: ernstige diabetes en slijtage aan haar kniegewrichten. Ik bezocht haar dagelijks, regelde doktersafspraken, begeleidde haar naar het ziekenhuis en deed de boodschappen. Na verloop van tijd ging haar gezondheid verder achteruit. Ze bleek slokdarmkanker te hebben, met uitzaaiingen naar de lever en botten. De zorg voor haar werd intensiever. Ik heb mezelf weggecijferd, maar deed het uit liefde. Als teken van hoop brandde ik dagelijks twee kaarsjes op de vensterbank.

Op tweeënzeventigjarige leeftijd overleed ze. In de dagen daarna gebeurden er onverklaarbare dingen. Alle wekkers en klokken in huis haperden, zelfs mijn horloge. Toen ik samen met mijn vier broers en zussen achter de rouwauto aan liep, klonken opeens, in de verte, de diepe tonen van een midwinterhoorn. Dat was altijd mijn moeders lievelingsinstrument. En het meest opvallende: het licht in de kelder had sinds de dood van mijn vader jarenlang geknipperd, maar na het overlijden van mijn moeder werkte het opeens weer goed. Dat was voor mij het teken: ze zijn weer bij elkaar.

Niet lang na de uitvaart ging ik naar een optreden van het bekende Schotse medium Derek Ogilvie. “Ik zie een vrouw met vijf kinderen”, zei hij plotseling halverwege de show. Hij wees op zijn keel- en borststreek. “Ze heeft veel pijn hier. En ik zie twee kaarsjes branden.”

Verbijsterd stamelde ik dat het om mijn moeder moest gaan. Derek had een boodschap van haar voor mij: “Het haar zit weer geweldig en de tandjes passen weer.” Er ging een golf van blijdschap door me heen. Kennelijk voelde mijn moeder zich goed en zat de twintig kilo die ze door haar ziekte was kwijtgeraakt er weer aan!

Na het optreden voelde ik me vredig en dankbaar. Ik wist wat mijn moeder me had willen zeggen: ‘Het is goed zo, je hebt goed voor me gezorgd. Ga verder met je leven. Nu is het jouw tijd.’ Mensen om me heen hadden verwacht dat ik na de dood van mijn moeder in een diep gat zou vallen. Maar ik heb een opleiding gevolgd en leef me uit op creatief gebied. Ik ben sterker en mondiger geworden. Ik voel ook dat de tijd eindelijk rijp is om mijn eigen spirituele kant serieus te gaan nemen. En het mooiste is: ik weet dat mijn moeder me hierin steunt.