Ik blijf zoeken naar mijn droombaan

Ik heb verschillende functies bekleed, vooral in de communicatie- en pr-sector. Ik ben een echte doener, iemand met de Rotterdamse mentaliteit: niet lullen, maar poetsen. Ik ben nieuwsgierig, heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel en pik dingen snel op. Daarnaast heb ik veel geleerd van de inspirerende mensen om me heen. Bij een groot internationaal familiebedrijf met tienduizend medewerkers kreeg ik de kans om hogerop te komen. Ik durf wel te zeggen dat ik een van de meest loyale werknemers was. Mijn vrije weekend gaf ik graag op om klanten te ontmoeten. Ik heb nooit een ‘negen tot vijf’-mentaliteit gehad en werkte in die tijd zestig tot zeventig uur per week. Mijn privéleven kwam daardoor soms echt op de tweede plek, maar omdat ik helemaal in mijn element was, voelde dat absoluut niet zo.

Ook al liep voor mijn gevoel alles op rolletjes, in de directie begon het wat te rommelen. In vier jaar tijd stonden er drie nieuwe directieteams aan het roer. Op een dag werden alle werknemers opgetrommeld: alles ging veranderen. Pas tijdens het kopje koffie achteraf begreep ik dat dit het einde was van mijn baan. Mijn functie viel weg, net als de centrale functies van veel mensen om me heen. Het was zo onwerkelijk! Het kwam als een donderslag bij heldere hemel. Natuurlijk was ik teleurgesteld, maar mijn ontslag maakte me ook heel sterk en strijdbaar. Ze konden me dan wel mijn baan afnemen, maar ze kregen mij er niet onder. Ik begon als een gek te solliciteren. Maar hoe enthousiast ik ook was, het bleek niet zo makkelijk te gaan. In crisistijd wordt er veel bezuinigd en communicatie- en pr-afdelingen worden dan vaak het hardst getroffen.

Omdat ik nu eenmaal niet graag op de bank zit, ben ik als freelancer aan de slag gegaan. Dat liep erg goed, maar toch voelde ik me vaak alleen als freelancer. Uiteindelijk kwamen er wel wat banen op mijn pad, maar door de crisis, meningsverschillen en bezuinigingen kreeg ik nog drie keer te maken met ontslag. De zoektocht naar een baan is momenteel de rode draad in mijn leven. Ik heb alerts uitstaan, netwerk me suf en solliciteer elke maand wel twaalf tot vijftien keer. Drie afwijzingen op één dag is niet fijn, maar ik laat me niet snel uit het veld slaan. Ik geloof nog steeds dat die perfecte baan gaat komen. 

Foto: iStock